Co się z nimi stało? Zaginęli mając kilka czy kilkanaście lat... Szukają ich rodziny i Fundacja Itaka

Poszukiwanie zaginionych dzieci to jedno z najbardziej delikatnych i trudnych zadań, które dotyczą zarówno rodzin, jak i organizacji takich jak Fundacja Itaka. Każde zaginięcie dziecka jest nie tylko tragedią dla rodziny, ale także wyzwaniem dla społeczności i służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo. Rodziny zaginionych dzieci często przeżywają niezwykle trudne chwile, nie wiedząc, co spotkało ich ukochane dziecko. Dlatego też ważne jest, aby społeczność była świadoma tych tragedii i aktywnie wspierała działania mające na celu odnalezienie zaginionych dzieci oraz wsparcie ich rodzin.

Fundacja Itaka i inne organizacje zajmujące się zaginionymi dziećmi podejmują olbrzymie wysiłki, aby pomóc rodzinom w odnalezieniu ich bliskich. Ich praca wymaga zarówno zaangażowania społecznego, jak i współpracy z odpowiednimi organami ścigania oraz instytucjami międzynarodowymi.

Najmłodsze dziecko w Polsce, które do tej pory się nie odnalazło, miało zaledwie 6 miesięcy. To Nikola Sieczka z Siedlec. Ta historia pozostaje jednym z najbardziej tajemniczych zaginięć dziecka w Polsce. Cała sprawa jest pełna niewiadomych i sprzeczności. Jak wynika z doniesień medialnych, wszystko zaczęło się w październiku 2010 roku, kiedy to ojciec dziecka, Norbert S., porwał małą Nikolę z domu swojej konkubiny, Małgorzaty B., po kłótni między nimi. Mężczyzna był wówczas na przepustce z więzienia, gdzie odbywał karę za wcześniejsze przestępstwa.

Nikola zniknęła bez śladu, a śledczy wkrótce stracili trop. Ojciec dziecka twierdził, że przekazał je matce po porwaniu, jednak Małgorzata B. temu zaprzeczyła. Śledczy nie mogli znaleźć żadnych bezpośrednich dowodów ani zwłok dziewczynki. Prokuratura, mimo wielu wysiłków, umorzyła sprawę, choć sąsiedzi i społeczność wciąż domagają się odpowiedzi.

• Krzysztof Kacper Szrele
• Stefania Tilenina
• Paulina Dzierwa
• Krzysztof Dymiński
• Wiktoria Majchrzak
• Stanisław Servant
• Norbert Bakota
• Nadia Monika Wróbel
• Naomie Kunakiese
• Sofia Yanevych
• Kornelia Małgorzata Gembalska
• Naqib Hassanzada
• Wiktoria Jarecka
• Sofiia Holynska
• Rhian Francesca Toolan
• Aleksandra Anna Gładysiak
• Abdulhakem El Hagi
• Nikola Sieczka
• Patryk Kopania

Być może widziałeś którąś z tych osób lub posiadasz na jej temat jakiekolwiek informacje? Jeśli tak, koniecznie skontaktuj się z Fundacją ITAKA.

Możesz to zrobić:

• dzwoniąc pod numer 22 654 70 70 (czynny od poniedziałku do piątku w godzinach 13:00-17:00 oraz w każdą sobotę i niedzielę w godz. 9:00 - 13:00),
• wysyłając wiadomość na adres e-mail [email protected] lub na adres Fundacja ITAKA, 00-958 Warszawa 66, skr. pocztowa 127.

Fundacja ITAKA – Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych - organizacja pozarządowa, która zajmuje się poszukiwaniem osób zaginionych w Polsce oraz udziela wsparcia ich bliskim. Do tej pory udało jej się odnaleźć niemal 16 tysięcy osób.

Z badań Fundacji ITAKA wynika, że największą grupą osób zaginionych stanowią:

• mężczyźni w wieku 27-35 lat
• kobiety w wieku 9-17 lat.

Jeśli widziałeś osobę zaginioną i zechcesz powiadomić o tym Fundację, będzie ona chciała uzyskać od ciebie jak najwięcej wiadomości, które pomogą jej dotrzeć do poszukiwanego. Jakie informacje są istotne i mogą pomóc w poszukiwaniach osób zaginionych?

Kiedy i gdzie widziałeś zaginioną osobę? Szczegółowe informacje o lokalizacji, czasie, porze, sytuacji.

• Czy widziałeś zaginioną osobę raz czy więcej razy?
• Jeśli widziałeś zaginionego więcej razy, czy było to zawsze w tej samej okolicy czy w różnych miejscach?
• Jak zachowywała się zaginiona osoba?
• Czy zaginiony był w towarzystwie czy sam?
• Czy była jakaś charakterystyczna rzecz w zachowaniu lub stroju osoby zaginionej?

Powodów zaginięć może być wiele i nie zawsze wszystkie są racjonalnie wytłumaczalne. Niektórzy po prostu wychodzą z domu i do niego nie wracają, chcą odciąć się od rodziny, znajomych, otoczenia. Zwykle takie osoby wyjeżdżają do zupełnie innego miejsca w Polsce albo za granicą i zaczynają życie od nowa. Czasem wiedząc o tym, że są poszukiwane: nie ujawniają się, ale mogą też zgłosić się na komendę policji i oświadczyć, że z powodów osobistych świadomie zerwali wszelkie relacje z bliskimi. W takiej szczególnej sytuacji policja ma obowiązek wykreślić je z rejestru osób poszukiwanych, a rodzina nie uzyska żadnej informacji o tym, gdzie przebywa taka osoba i co się z nią dzieje.

Innymi przyczynami zaginięć może być ucieczka z domu (dotyczy dzieci i nastolatków, a najwięcej odnotowuje się ich wiosną i latem), a także kłopoty z pamięcią (demencja, głównie wśród osób starszych).

Ze statystyk polskiej policji wynika, że większość zaginięć stanowi niepełnoletnia młodzież, która celowo ucieka z domu rodzinnego. Co z resztą? Na przestrzeni kilkudziesięciu ostatnich lat niektóre z dziecięcych porwań zyskały medialny rozgłos, głównie ze względu na tajemnicze okoliczności zniknięcia i brak tropów prowadzących do rozwiązania zagadki.

• Dbanie o bezpieczeństwo dzieci to jedno z najważniejszych zadań dorosłych opiekunów. Warto przekazywać maluchom pewne podstawowe zasady, które mogą pomóc im uniknąć różnych niebezpieczeństw. Oto kilka praktycznych wskazówek:
• Poznanie własnych danych osobowych: Dziecko powinno znać swoje imię, nazwisko oraz adres zamieszkania. Warto także mieć przy sobie karteczkę z numerem telefonu rodzica lub innego bliskiego dorosłego.
• Uświadomienie zagrożeń: Dziecko powinno być świadome sytuacji, które mogą być dla niego niebezpieczne, na przykład zaczepianie przez obcą osobę dorosłą. Warto uczyć dziecko, jakie zachowania mogą stanowić ryzyko.
• Reakcja w sytuacji problemowej: W przypadku problemowych sytuacji, dziecko powinno wiedzieć, że może głośno krzyczeć, płakać oraz wołać o pomoc. Warto także nauczyć dziecko, aby w razie rozdzielenia się z opiekunem, np. w centrum handlowym, stało w jednym miejscu i czekało na odnalezienie.
• Unikanie rozmów z nieznajomymi: Dziecko powinno być nauczone, że nie należy rozmawiać z nieznajomymi i pod żadnym pozorem nie powinno udawać się z nimi w jakiekolwiek miejsce.
• Odmawianie przyjmowania prezentów od obcych: Dziecko powinno być nauczone odmawiania w sytuacji, gdy obca osoba próbuje je czymś poczęstować.

Poprzez przekazywanie tych zasad i regularne rozmowy na temat bezpieczeństwa, możemy pomóc dzieciom lepiej radzić sobie w różnych sytuacjach oraz minimalizować ryzyko zagrożeń. Ważne jest także, aby być otwartym na pytania i obawy dziecka oraz wspierać je w nauce bezpiecznych zachowań.